Listwa na różnice poziomów paneli i płytek – Poradnik 2025

Ach, ta podłoga! Wydaje się, że wybór odpowiedniego materiału to już koniec historii, a tu nagle stajemy przed problemem – jak połączyć ze sobą różne rodzaje pokryć? Szczególnie kłopotliwe bywa przejście między panelami a płytkami, gdzie często pojawia się niemała różnica poziomów. Odpowiedzią, która nie tylko maskuje ten problem, ale i dodaje elegancji, są profile, a w szczególności listwa panele płytki różnica poziomów.

To nie tylko kwestia estetyki, choć kto by nie chciał, żeby jego podłoga prezentowała się nienagannie, prawda? To również, a może przede wszystkim, funkcjonalność. Pamiętajmy, że panele podłogowe to materiał "żywy", pracujący pod wpływem temperatury i wilgotności. Pozostawienie mu swobody ruchu jest kluczowe, aby uniknąć przykrych niespodzianek w postaci wybrzuszeń czy wypiętych zamków. Listwy progowe pozwalają zachować niezbędną szczelinę dylatacyjną, jednocześnie ukrywając ją przed wzrokiem.

Zatem, choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się tylko drobnym detalem, odgrywają ogromną rolę w trwałości i wyglądzie naszej podłogi. Dobór właściwej listwy, jej materiału i sposobu montażu to decyzje, które warto przemyśleć, by cieszyć się piękną i funkcjonalną przestrzenią przez długie lata.

Rodzaje listew progowych do łączenia paneli z płytkami

Wkraczając w świat listew progowych, szybko zorientujemy się, że to nie tylko jeden typ produktu. Rynek oferuje nam różnorodne rozwiązania, dopasowane do specyficznych potrzeb i estetycznych preferencji. Nie ma tu miejsca na nudę czy ograniczony wybór.

Najpopularniejszym i najbardziej uniwersalnym typem są oczywiście profile progowe, nazywane również listwami wykończeniowymi. To one najczęściej stają na straży estetycznego połączenia między panelami a płytkami. Ich zadaniem jest ukrycie nieestetycznej szczeliny dylatacyjnej, która jest absolutnie niezbędna, aby panele mogły swobodnie "pracować" bez ryzyka uszkodzeń. Wyobraźmy sobie sytuację, w której paneli nie zostawiono by odpowiedniej przestrzeni - w cieplejsze dni materiał zacząłby pęcznieć, a brak miejsca do rozszerzenia skończyłby się katastrofą. Dlatego właśnie profile progowe są naszymi cichymi bohaterami.

Istnieją jednak różne warianty profili, dopasowane do konkretnych sytuacji. Spotkamy profile płaskie, które sprawdzą się idealnie, gdy różnica poziomów między panelami a płytkami jest minimalna lub nie ma jej wcale. Wyglądają bardzo dyskretnie i nowocześnie, doskonale wkomponowując się w minimalistyczne wnętrza. To jak wisienka na torcie - niewielki detal, który czyni całość doskonałą.

Gdy jednak różnica poziomów jest znacząca, na ratunek przychodzą profile kompensacyjne. Charakteryzują się specyficznym, schodkowym kształtem, który pozwala płynnie zniwelować przejście między wyżej położonymi płytkami a niżej usytuowanymi panelami. To jak most, który bezpiecznie łączy dwa brzegi. Warto zwrócić uwagę na to, jaki stopień kompensacji oferuje dany profil – producenci zazwyczaj podają maksymalną różnicę poziomów, jaką dany produkt jest w stanie efektywnie zamaskować. Standardowe profile kompensacyjne radzą sobie zazwyczaj z różnicą poziomów rzędu kilku do kilkunastu milimetrów.

Kolejnym rodzajem są profile dylatacyjne, choć często nazwę tę stosuje się zamiennie z profilem progowym. Ich głównym celem jest jednak zapewnienie odpowiedniej przestrzeni dylatacyjnej, szczególnie na większych powierzchniach panelowych. Pamiętajmy, że nawet wewnątrz jednego pomieszczenia, jeśli układamy panele na dużej przestrzeni (zazwyczaj powyżej 8-10 metrów długości lub szerokości), zaleca się wykonanie dodatkowych dylatacji, które podzielą powierzchnię na mniejsze sekcje. Profile dylatacyjne doskonale maskują te cięcia, nie ograniczając jednocześnie pracy materiału.

Materiały, z których wykonuje się profile, również są zróżnicowane. Najczęściej spotkamy listwy aluminiowe – są trwałe, odporne na uszkodzenia i dostępne w wielu kolorach i wzorach, w tym imitujących drewno czy stal nierdzewną. Listwy PCV są tańsze i łatwiejsze w montażu, ale mniej odporne na zarysowania. W bardziej luksusowych wnętrzach możemy spotkać profile wykonane z mosiądzu czy stali nierdzewnej, które dodają przestrzeni elegancji i prestiżu. Wybór materiału zależy od naszych preferencji, budżetu i intensywności użytkowania podłogi.

Ciekawym rozwiązaniem są również profile ukryte, które po zamontowaniu są praktycznie niewidoczne, pozostawiając jedynie wąską szczelinę między materiałami. To idealne rozwiązanie dla miłośników minimalizmu i czystych, prostych linii. Ich montaż jest jednak bardziej skomplikowany i wymaga precyzji, często polegając na systemach montażu "na click" lub klejonych. To jak magiczne przejście, które pojawia się i znika w zależności od punktu widzenia.

Przy wyborze rodzaju listwy warto również zwrócić uwagę na system montażu. Listwy mogą być przykręcane do podłogi, klejone lub montowane na specjalne klipsy. System przykręcany jest najbardziej stabilny i trwały, szczególnie w przypadku profili kompensacyjnych o większej wysokości. Klejenie sprawdzi się przy profilach płaskich i w miejscach o mniejszym natężeniu ruchu. Systemy na klipsy są szybkie w montażu i pozwalają na łatwy demontaż listwy w razie potrzeby.

Nie zapominajmy także o szerokości profilu. Powinien on być dobrany tak, aby skutecznie zamaskować szczelinę dylatacyjną. Standardowe szerokości profili wynoszą zazwyczaj od 3 do 5 cm, ale na rynku znajdziemy również szersze modele, dedykowane do większych szczelin lub po prostu stanowiące element dekoracyjny.

Pamiętajmy, że dobór odpowiedniego profilu to nie tylko kwestia estetyki. To przede wszystkim zapewnienie długowieczności naszej podłodze i uniknięcie problemów związanych z pracą materiałów. Warto poświęcić temu zagadnieniu odpowiednią uwagę, a w razie wątpliwości skonsultować się ze specjalistą lub sprzedawcą, który pomoże nam wybrać optymalne rozwiązanie dla naszego konkretnego przypadku. W końcu podłoga to inwestycja na lata, a detale robią ogromną różnicę.

Jako redakcja ekspertów od podłóg, zawsze powtarzamy: diabeł tkwi w szczegółach. Wybierając profile, bierzemy pod uwagę nie tylko materiał i kolor, ale przede wszystkim ich funkcję i dopasowanie do warunków panujących w danym pomieszczeniu. To tak, jakbyśmy dobierali idealny strój na specjalną okazję – każdy element musi pasować, aby całość prezentowała się doskonale.

Dobór profilu na różnicę poziomów podłogi

Zmagasz się z irytującą różnicą poziomów między lśniącymi płytkami w kuchni a ciepłymi panelami w salonie? To klasyczny scenariusz, z którym mierzą się osoby łączące w swoich domach różne rodzaje pokryć podłogowych. Nie panikuj! Istnieją skuteczne i estetyczne rozwiązania, a kluczem do sukcesu jest odpowiedni dobór profilu. To nie jest loteria, ale przemyślana decyzja, oparta na kilku kluczowych czynnikach.

Pierwszym i najważniejszym czynnikiem jest oczywiście sam rozmiar różnicy poziomów. Nie ma co się oszukiwać, nie każda listwa progowa poradzi sobie z każdą nierównością. Płaski profil, idealny do zmaskowania minimalnej szczeliny, będzie bezradny w obliczu centymetrowej "górki" czy "doliny". Dlatego przed zakupem profilu, zmierz dokładnie różnicę wysokości między powierzchniami. Zazwyczaj producenci profili kompensacyjnych podają w specyfikacji produktu maksymalną różnicę poziomów, którą dany profil jest w stanie skompensować. Przekroczenie tej wartości sprawi, że montaż będzie trudny, a efekt estetyczny daleki od zadowalającego.

Przykładowo, profil oznaczony jako "do 12 mm" poradzi sobie z różnicą poziomów nie większą niż 12 milimetrów. Jeśli twoja różnica wynosi 15 mm, musisz szukać innego, wyższego profilu. Pamiętajmy, że liczy się tu każdy milimetr, niczym w precyzyjnym zegarmistrzowskim rzemiośle.

Kolejnym aspektem, który wpływa na dobór profilu, jest materiał, z którego wykonana jest podłoga. Płytki ceramiczne są stabilne i nie pracują, natomiast panele laminowane czy większość winylowych są podłogami pływającymi i wymagają przestrzeni dylatacyjnej. Profil musi być na tyle elastyczny, aby umożliwić panelom swobodny ruch, a jednocześnie na tyle solidny, aby utrzymać estetyczny wygląd połączenia. Dlatego właśnie listwy z silikonu czy korka są odradzane w przypadku paneli laminowanych – są zbyt sztywne i uniemożliwiają panelom pracę, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń podłogi. To tak, jakbyśmy próbowali uwięzić sprężynę – w końcu musi się z czegoś zwolnić.

Przeznaczenie pomieszczenia to również istotny czynnik. W miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak korytarze czy wejścia, profile powinny być bardziej odporne na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne. Profil aluminiowy będzie tu zdecydowanie lepszym wyborem niż profil z PCV. Wyobraź sobie pędzącego po korytarzu malucha na rowerku – słabszy profil nie przetrwa tego starcia.

Nie można zapominać o estetyce. Profil powinien komponować się z całością wystroju pomieszczenia. Dostępne są profile w szerokiej gamie kolorów i wykończeń – od srebrnych i złotych, przez brązowe i czarne, po te imitujące różne gatunki drewna. Możemy wybrać profil, który będzie stanowił kontrastowy akcent lub ten, który będzie praktycznie niewidoczny, wtapiając się w otoczenie. To jak wybór biżuterii – może być odważna i przyciągająca wzrok, albo subtelna i dopełniająca całość.

Zwróć uwagę na sposób montażu profilu. Jeśli nie masz doświadczenia w pracach remontowych, prostszy system montażu, np. na klipsy, może być lepszym rozwiązaniem. Jeśli jednak zależy Ci na maksymalnej stabilności i trwałości, wybierz profile przykręcane. To trochę jak wybór między złożonym modelem do sklejania a gotowym, który po prostu składasz – jeden wymaga większych umiejętności, drugi jest szybszy i prostszy.

Na koniec, ale równie ważne, jest cena. Profile różnią się ceną w zależności od materiału, wielkości i producenta. Określ swój budżet, ale pamiętaj, że najtańsze rozwiązanie nie zawsze jest najlepsze w dłuższej perspektywie. Inwestycja w dobry jakościowo profil zaprocentuje trwałością i estetyką przez wiele lat. To jak z butami – lepiej kupić jedną parę dobrych, które posłużą długo, niż kilka tanich, które rozlecą się po kilku tygodniach.

Podsumowując, dobór profilu na różnicę poziomów podłogi wymaga uwzględnienia kilku czynników: rozmiaru różnicy poziomów, materiału podłogi, przeznaczenia pomieszczenia, estetyki, sposobu montażu i budżetu. Analizując te wszystkie aspekty, możesz wybrać profil, który idealnie spełni swoje zadanie i będzie ozdobą twojego domu. Niech ten proces będzie przyjemny, a rezultat zachwycający.

Montaż listwy na różnicę poziomów - krok po kroku

Załóżmy, że masz już idealnie dobraną listwę progową, która swoim wyglądem zachwyca, a funkcjonalnością obiecuje rozwiązać wszelkie bolączki związane z różnicą poziomów między panelami a płytkami. No dobrze, ale jak przenieść ją z kartonika na podłogę? To właśnie tutaj zaczyna się prawdziwa zabawa, a precyzja i cierpliwość odgrywają kluczową rolę. Montaż listwy nie jest rocket science, ale wymaga staranności, niczym przy budowaniu skomplikowanego modelu z klocków.

Przede wszystkim, przygotowanie to połowa sukcesu. Upewnij się, że podłoże w miejscu, gdzie ma być zamontowana listwa, jest czyste i wolne od kurzu czy resztek kleju. Jeśli szczelina dylatacyjna jest nierówna lub jej krawędzie są poszarpane, warto je delikatnie wyrównać nożykiem lub pilnikiem. Pamiętaj, że listwa ma ukryć te mankamenty, ale gładkie podłoże ułatwi jej właściwe osadzenie. To jak malowanie ściany – najpierw musisz ją odpowiednio przygotować.

Następnie, zmierz dokładnie długość potrzebnego profilu. Najlepiej zmierzyć odległość między ościeżnicami lub ścianami i dodać niewielki zapas na ewentualne przycinanie. Nigdy nie docinaj listwy "na styk" – lepiej zostawić minimalny margines błędu i ewentualnie skrócić ją później. "Odmierzyć dwa razy, przeciąć raz" – to stara, złota zasada, która doskonale sprawdza się w przypadku montażu listew.

Jeśli listwa wymaga przycięcia, użyj odpowiednich narzędzi. Do profili aluminiowych najlepiej sprawdzi się piła do metalu z drobnymi zębami. Profile PCV można ciąć ostrym nożem lub specjalnymi nożycami do listew. Zawsze docinaj listwę od spodu, aby ewentualne odpryski materiału były mniej widoczne po zamontowaniu. Pracuj powoli i precyzyjnie, niczym chirurg wykonujący skomplikowany zabieg.

Teraz czas na sposób montażu, który zależy od typu wybranej listwy. Jeśli wybrałeś profil przykręcany, zaznacz miejsca, w których będziesz wiercił otwory na kołki rozporowe. Przyłóż listwę w docelowe miejsce i za pomocą ołówka lub cienkiego markera zaznacz punkty. Wierć otwory o średnicy odpowiadającej kołkom i wsuń je w wywiercone otwory. Następnie przyłóż listwę, wkręć wkręty, ale nie dokręcaj ich od razu "na chama". Najpierw dokręć lekko wszystkie śruby, a dopiero potem dociśnij je, upewniając się, że listwa jest prosta i przylega równo do podłoża. To jak dokręcanie kół w samochodzie – robisz to stopniowo i krzyżowo, aby uniknąć zniekształceń.

W przypadku profili klejonych, nałóż klej montażowy na spodnią stronę listwy, zgodnie z zaleceniami producenta kleju. Klej nakłada się zazwyczaj w postaci cienkich pasków lub punktów, równomiernie rozłożonych na całej długości listwy. Przyłóż listwę do podłoża, dokładnie w miejsce, gdzie ma być zamontowana, i mocno ją dociśnij. Warto przytrzymać listwę przez kilka minut lub obciążyć ją ciężkim przedmiotem, aby klej dobrze chwycił. Pamiętaj o czasie schnięcia kleju – nie obciążaj listwy od razu i daj jej czas na utwardzenie. To jak klejenie czegokolwiek innego – potrzeba czasu, żeby się dobrze związało.

Profile montowane na klipsy wymagają zamontowania specjalnych klipsów do podłoża. Zaznacz miejsca, w których mają być przykręcone klipsy, a następnie przykręć je, zachowując odpowiednie odstępy (zgodnie z instrukcją producenta listwy). Następnie wystarczy nałożyć listwę na klipsy i wcisnąć ją, aż "kliknie" na swoim miejscu. To najszybszy sposób montażu, idealny dla osób, które cenią sobie łatwość instalacji i możliwość demontażu listwy w przyszłości.

Niezależnie od sposobu montażu, po zamontowaniu listwy sprawdź, czy jest ona równa i czy przylega dokładnie do podłoża. Jeśli pojawią się niewielkie szczeliny, możesz je delikatnie wypełnić elastycznym silikonem w kolorze podłogi lub listwy. To drobny detal, który sprawi, że całość będzie wyglądać jeszcze lepiej.

Pamiętaj, że po zakończeniu montażu warto oczyścić listwę z ewentualnych zabrudzeń czy resztek kleju. Użyj do tego odpowiednich środków czyszczących, które nie uszkodzą powierzchni listwy. Czystość to nie tylko estetyka, ale także dbałość o materiał.

Montaż listwy na różnicę poziomów nie jest skomplikowany, ale wymaga precyzji i staranności. Postępując zgodnie z instrukcją producenta i stosując odpowiednie narzędzia, możesz samodzielnie wykonać to zadanie i cieszyć się idealnie wykończoną podłogą. A satysfakcja z dobrze wykonanej pracy – bezcenna!

Kiedy stosować listwę dylatacyjną między panelami i płytkami?

Ach, dylatacje! Dla jednych konieczne zło, dla innych integralny element konstrukcyjny. W przypadku podłóg, zwłaszcza tych pływających, listwy dylatacyjne, zwane też profilami progowymi, to absolutna konieczność. Ale kiedy dokładnie ich potrzebujemy i dlaczego są tak ważne, zwłaszcza na styku paneli i płytek? To pytanie, które często nurtuje osoby remontujące lub urządzające swoje wnętrza.

Odpowiadając wprost – listwy dylatacyjne między panelami i płytkami są niezbędne zawsze wtedy, gdy mamy do czynienia z podłogą pływającą. Co to oznacza w praktyce? Dotyczy to w szczególności paneli laminowanych oraz dużej części paneli winylowych, montowanych na tzw. klik. Te materiały, w przeciwieństwie do stabilnych płytek ceramicznych czy klejonych parkietów, "pracują" pod wpływem zmian temperatury i wilgotności powietrza. Rozszerzają się w cieple i kurczą w chłodzie. To naturalny proces, niczym oddychanie. Jeśli nie zapewnimy im odpowiedniej przestrzeni do tych ruchów, naprężenia kumulują się w podłodze, prowadząc do przykrych konsekwencji.

Wyobraź sobie dużą powierzchnię panelową bez dylatacji na krawędziach czy w przejściach między pomieszczeniami. Gdy temperatura wzrasta, panele rozszerzają się, ale nie mają dokąd uciec. Naprężenia wzdłużne rosną, a efektem może być wybrzuszenie podłogi w centralnej części pomieszczenia, a nawet wypięcie zamków w panelach. W skrajnych przypadkach może dojść do poważnego uszkodzenia całej posadzki. To jak pchanie ściany – im mocniej pcha się, tym większe ryzyko, że coś pęknie. Podobnie jest z panelami – brak dylatacji to pchanie ściany.

Szczelina dylatacyjna to właśnie ta magiczna przestrzeń, zazwyczaj o szerokości około 10-15 mm, którą pozostawia się między krawędziami paneli a ścianą, a także między różnymi materiałami podłogowymi, takimi jak panele i płytki. Ta wolna przestrzeń pozwala panelom na swobodne rozszerzanie się i kurczenie bez powodowania naprężeń. Listwa dylatacyjna natomiast, montowana nad tą szczeliną, pełni podwójną funkcję – ukrywa ją przed wzrokiem, jednocześnie umożliwiając podłodze swobodny ruch. To jak elastyczny bandaż, który chroni ranę, ale nie ogranicza ruchów.

W przypadku paneli laminowanych i większości paneli winylowych montowanych na klik, dylatacje należy wykonać nie tylko na styku ze ścianą, ale także we wszystkich przejściach między pomieszczeniami oraz przy drzwiach balkonowych. Każde takie przejście to potencjalne miejsce kumulacji naprężeń, dlatego konieczne jest zastosowanie profilu dylatacyjnego.

Instrukcje montażu większości producentów paneli jasno wskazują na konieczność stosowania dylatacji progowych i wyraźnie wykluczają używanie silikonu czy płynnego korka do wypełniania tych szczelin. Dlaczego? Ponieważ materiały te, po wyschnięciu, stają się sztywne i uniemożliwiają panelom pracę. Zastosowanie silikonu lub korka w dylatacjach między panelami lub panelami a płytkami spowoduje, że połączenie będzie nieruchome. W efekcie, panele nie będą mogły swobodnie przenosić naprężeń i drgań, co w konsekwencji prowadzi do tych samych problemów, o których mówiliśmy wcześniej – wybrzuszeń, wypięć zamków i zniszczenia posadzki. W takiej sytuacji możemy zapomnieć o skorzystaniu z gwarancji producenta paneli. Producent ma pełne prawo odmówić uznania reklamacji, jeśli podłoga została ułożona niezgodnie z jego zaleceniami dotyczącymi dylatacji.

Podsumowując, listwa dylatacyjna między panelami a płytkami jest nie tylko zaleceniem, ale koniecznością w przypadku podłóg pływających. Zapewnia ona niezbędną przestrzeń dla pracy materiału, chroniąc podłogę przed uszkodzeniami i gwarantując jej długowieczność. Wybór odpowiedniego profilu, który skutecznie zakryje szczelinę i jednocześnie pozwoli na swobodny ruch paneli, to inwestycja w spokojne użytkowanie podłogi przez lata.

Wyjątkiem od tej reguły mogą być niektóre nowoczesne panele winylowe z mineralnym rdzeniem, które charakteryzują się znacznie większą stabilnością wymiarową. W przypadku tego typu paneli producenci często dopuszczają możliwość układania ich na większych powierzchniach bez dodatkowych dylatacji między pomieszczeniami, a nawet łączenia z innymi materiałami bez użycia profilu, poprzez zastosowanie elastycznego kleju lub fugi. Jednakże, nawet w takim przypadku, zawsze należy dokładnie zapoznać się z instrukcją montażu danego producenta – nie ma tu miejsca na domysły.

Warto również zaznaczyć, że dylatacje nie są wymagane w przypadku podłóg klejonych na całej powierzchni do podłoża, takich jak płytki ceramiczne, klejony parkiet drewniany czy niektóre rodzaje wykładzin. Te materiały są stabilne i nie pracują w takim stopniu jak podłogi pływające. Dlatego na styku płytek ceramicznych z innymi materiałami klejonymi, zamiast listwy dylatacyjnej, często stosuje się elastyczną fugę silikonową, która maskuje przejście i jest bardziej dyskretna. To jak połączenie dwóch nieruchomych elementów – wystarczy je odpowiednio zespolić.

Podsumowując, zastosowanie listwy dylatacyjnej na styku paneli i płytek jest kluczowe dla trwałości podłogi panelowej. Pozwala ona panelom na swobodną pracę, zapobiega naprężeniom i uszkodzeniom. Nigdy nie zastępuj jej silikonem czy korkiem w przypadku podłóg pływających. Pamiętaj, że dbałość o te pozornie drobne szczegóły procentuje w przyszłości, zapewniając Ci piękną i trwałą podłogę na długie lata. To nie jest fanaberia, ale konieczność wynikająca z natury materiałów budowlanych.

Pytania i odpowiedzi

Czym jest listwa na różnicę poziomów paneli i płytek?

Listwa na różnicę poziomów paneli i płytek to profil progowy, który służy do estetycznego połączenia dwóch różnych rodzajów pokryć podłogowych, najczęściej paneli i płytek ceramicznych, maskując jednocześnie występującą między nimi różnicę poziomów oraz szczelinę dylatacyjną, niezbędną dla prawidłowej pracy paneli.

Kiedy stosować listwę dylatacyjną między panelami i płytkami?

Listwę dylatacyjną między panelami i płytkami stosować należy zawsze w przypadku podłóg pływających, takich jak panele laminowane czy większość paneli winylowych montowanych na klik. Jest ona konieczna do zachowania przestrzeni dylatacyjnej, która pozwala panelom na swobodne rozszerzanie się i kurczenie, zapobiegając uszkodzeniom podłogi. Nie wolno zastępować jej silikonem ani korkiem.

Jak dobrać odpowiedni profil na różnicę poziomów podłogi?

Dobór odpowiedniego profilu na różnicę poziomów zależy od kilku czynników: przede wszystkim od rozmiaru samej różnicy (profil musi być w stanie ją skutecznie skompensować), materiału podłogi, przeznaczenia pomieszczenia, preferowanej estetyki, sposobu montażu oraz budżetu.

Jakie są najpopularniejsze rodzaje listew progowych do łączenia paneli z płytkami?

Najpopularniejsze rodzaje listew progowych to profile płaskie (do minimalnych różnic poziomów), profile kompensacyjne (do większych różnic), profile dylatacyjne (maskujące dylatacje na większych powierzchniach) oraz profile ukryte (minimalnie widoczne).

Czy montaż listwy na różnicę poziomów jest trudny?

Montaż listwy na różnicę poziomów nie jest trudny, ale wymaga precyzji i staranności. Może być realizowany poprzez przykręcanie, klejenie lub system na klipsy, w zależności od typu listwy. Ważne jest dokładne przygotowanie podłoża i pomiarów.